Rozdział VIII

Obudziłam się z wielkim bólem głowy. Przez chwilę nie mogłam skojarzyć gdzie jestem. Potem jednak przypomniałam sobie o wczorajszej nocy, a raczej jej urywkach. Po mojej prawej spał Ryan bez bluzy. Byłam nią okryta delikatnie uśmiechnęłam się sama do siebie. Wstałam, podeszłam do końca budynku i spojrzałam raz jeszcze przed siebie. Londyn jest piękny o zachodzie jak i o wschodzie słońca. Sięgnęłam do kieszeni po telefon, ale był rozładowany. Pomyślałam, że Violetta i Miranda tracą głowę przeze mnie. Obudziłam Ryana i oddałam mu bluzę po czym dał mi kasę na taksówkę. Miałam iść bez niego, tak też zrobiłam. W domu dziewczyny się na mnie rzuciły. Na początku były złe, że nie odbierałam telefonu, potem cieszyły się, że nic mi nie jest. Violetta poszła za mną do pokoju.
-Masz kaca widzę, gdzie byłaś ? – zapytała Violetta.
-Spałam na szczycie jakiegoś budynku z Ryanem. – odpowiedziałam.
-Spędziłaś noc z Ryanem ? – zapytała znowu.
- Nie w tym sensie, wypiliśmy trochę i nie byliśmy w stanie nigdzie iść – odpowiedziałam – Proszę daj mi już spokój muszę się przespać – dodałam. Kiedy Violetta wyszła rzuciłam się na łóżko. Co za noc nie sądziłam, że jestem na tyle odważna by robić coś takiego. Później była już ciemność.

***Oczami Violetty***

Nie wierze, że poszła gdzieś na całą noc i nic mi nie powiedziała. Miałam ochotę iść do Ryana i krzyczeć. Gabriella to grzeczna dziewczyna nie pije, nie pali nawet nie bluźni. A przez niego to wszystko może się zmienić. Z rozmyślania wybił mnie dzwonek do drzwi. Kiedy otworzyłam w drzwiach stanął Harry i Niall. Harry chciał pogadać z Gab, ale wyjaśniłam mu całą sytuacje. Jego twarz wydała wyraz zazdrości. Strzeliłam, że chodziło o to, że spędziła noc z innym chłopakiem. Loczek poprosił, żeby Gabi do niego zadzwoniła. Zostałam sama z Niall'em. Podszedł łapiąc mnie od tyłu w pasie i położył głowę na moim ramieniu.

- Jedziemy gdzieś ? Może do wesołego miasteczka ?- zapytał.
- Nie wiem nie powinnam zostawiać Gabrysi samej. - odparłam.
-Jak człowiek ma kaca to chce świętego spokoju,będziesz ją tylko denerwowała- powiedział. Po chwili namysłu zgodziłam się na wypad do wesołego miasteczka. Pojechaliśmy samochodem blondyna i szybko dotarliśmy na miejsce. Pierwszy raz pokazałam się wśród tylu ludzi z Niall'em. Na szczęście nie było to aż tak męczące bo miał kaptur i ciemne okulary. Zaczęliśmy od diabelskiego młynu. Nie ukrywałam, że się trochę boję. Kupiliśmy bilety, weszliśmy na młyn i poczuliśmy, że unosimy się powoli go góry. Byliśmy tak wysoko,że nie mogłam patrzeć w dół ze strachu. Kolejka zatrzymała się na samej górze.
-Ooo zobacz co tam jest. – powiedział Niall wskazując palcem w moje prawo. Nic tam nie było. Kiedy odwróciłam się w stronę blondyna poczułam jego usta na moich. To była bez wątpienia najlepsza i najbardziej romantyczna chwila jaką kiedykolwiek przeżyłam. To było szybkie i spontaniczne i zarazem cudowne. Nigdy nie zapomnę tej przejażdżki. Jak oddaliliśmy się od siebie kolejka zaczęła jechać w dół. W tej chwili myślałam że umrę, byłam tak przerażona że zamknęłam oczy. Jedyne na co było mnie stać to głośny pisk. Poczułam jak niebieskooki przybliża się do mnie i obejmuję mnie ramieniem. Wtuliłam się w jego klatkę piersiową, poczułam jego piękny zapach perfum mogłabym wąchać go do końca życia. Czułam się tak bezpiecznie, że otworzyłam oczy i przestałam się drzeć. Niall spojrzał mi prosto w oczy a ja po prostu rozpłynęłam się w tym błękicie. Zbliżył się do mnie i wyszeptał mi do ucha”Nie pozwolę żeby coś ci się stało”. Po tych słowach totalnie zapomniałam że jadę tą straszną kolejką. Po kilku zakrętach i jeździe w górę i w dół, kolejka zatrzymała się. Wysiedliśmy z wagonika a ja spojrzałam na telefon. Ciekawe co u Gabi. Nie dzwoni, nie piszę mam nadzieje,że nic się nie dzieje…